Dolomity tom I
Wschód

Pełnokolorowy przewodnik dla turystów po Dolomitach - niezwykle malowniczych górach, dobrze znanych Polakom z wypadów na narty, ale także coraz częściej - z letnich górskich wędrówek słynnymi via ferratami.

Jedyny przewodnikiem po tym regionie wydany po polsku. Szczegółowe opisy dróg górskich, z uwzględnieniem czasów ich przejść i trudności, jakie mogą stwarzać. Autor opisuje też niespodzianki jakie można spotkać na szlaku i podaje wskazówki jak ich uniknąć. Pisze nie tylko o walorach przyrodniczych Dolomitów, ale i historycznych.

Trasy ilustrowane są przejrzystymi, schematami i mapami graniowymi. Dobre wyobrażenie o krajobrazie dają także liczne panoramy górskie. Informacje praktyczne, przede wszystkim dane dotyczące schronisk. Nie brakuje ciekawostek krajoznawczych i osobistych komentarzy autora, który wiele z opisywanych tras przeszedł osobiście!

Opisane szlaki wschodniej części Dolomitów:

• Doliny: Val Pusteria, Val di Sesto, Val di Landro, Val di Brales
• Grupa Dolomiti di Sesto
• Val De Ansiei
• Cadini di Misurina
• Doliny: Val Badia, Val Boite
• Grupa Dolomiti di Braies
• Grupa Fanes
• Grupa Tofan i grań Fanis
• Grupa Cristallo - Pomagagnon
• Grupa Sorapiss
• Piave
• Antelao
• Marmarole
• Doliny Val Cordevole, Val Fiorentina, Val Codalonga, Val di Zoldo
• Grupa Averau-Nuvolau
• Croda da Lago
• Pelmo
• Civetta, Moiazza
• Schiara, Talvena, Tamer, Pramper, Mezzodi
• Bosconero

Via ferrata oznacza w języku włoskim dosłownie "drogę (ścieżkę) żelazną". Określenie w języku niemieckim Klettersteig odwołuje się do pojęcia "ścieżki wspinaczkowej". Pierwsze skojarzenie, jakie może się narzucać turyście tatrzańskiemu to Orla Perć i inne drogi w Tatrach zaopatrzone w "żelastwo". Ale via ferraty różnią się od tego modelu wyznaczania i ubezpieczania drogi przez teren skalny. Podstawowe różnice dotyczą techniki wspinaczki, możliwości asekuracji oraz wynikają z faktu, że via ferraty mogą prowadzić drogami o nieporównywalnie większym stopniu trudności i większej ekspozycji niż drogi tatrzańskie.